این روزها صدای مردم از هر طرف بلند است. فریادها علیه
دزدیها و غارتگریها،خشم و اعتراض علیه گرانیها و سیاستهای ضد مردمی رژیم آخوند
روحانی. مردم از ولی فقیه ارتجاع تا آخوند روحانی و مجلس ارتجاع و همه دست
اندرکاران حکومتی را محکوم می کنند و خواستار قیام برای حقوقشون هستند.
آمارهای رسمی بیکاران کشور در زیر ۳۰ نشان می دهد که تلاش جوانان برای پیدا کردن شغل بی نتیجه است و همواره کشور روز به روز به بیکارانش اضافه می شود. بطوریکه فارغ التحصیلان لیسانس و فوق لیسانس به کار رفتگری می پردازند.
بیکاری جوانان زیر ۳۰سال در کشور از مرز بحران گذشته و بسیار پیچیده شده است . تا جایی که نرخ بیکاری جوانان در استان مازندران بیش از ۵۰درصد می باشد نتیجه دو سالی که شیخ روحانی سر کار آمده است جز فقر و بدبختی و بیکاری چیزی به این مملکت اضافه نکرده است. قبل و بعد از تحریم چیزی تغییر نکرده است بلکه اوضاع بدترهم شده است.
خانم مریم رجوی در پیام خود به مناسبت روز جهانی کارگر در اردیبهشت ۱۳۹۴ گفتند:
كارگران ايران در شرايطي به چنين رويارويي فزايندهيي عليه رژيم حاكم رو آوردهاند كه از دوران قحطيهاي پس از جنگ جهاني دوم به اين سو، يعني از 70 سال پيش تاكنون، هیچگاه کارگران ایران تا اين پايه گرفتار فقر و سركوب و بيحقوقي و ناامني شغلي نبودهاند.
در پاييز سال گذشته بانک مرکزی رژيم اعلام کرد که هزینه خانوار ایرانی در سال گذشته ۳۱.۴ درصد نسبت به سال۹۱ افزایش یافته است.
اين وضعيت كه بسياري خانوادهها را به زير خط فقر ساقط كرده، در مورد كارگران وخيمتر است.
به اعتراف مقامهاي رژيم، «هماكنون معيشت ۹۰ درصد جامعه كارگري كشور زيرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقيمانده نيز با خط فقر فاصله چنداني ندارند». از سال ۸۴ تاکنون قدرت خرید کارگران ۷۳ درصد کاهش یافته است. و «شکاف موجود بین دستمزد و مخارج خانوارهای کارگری که بیشتر از ۵۰ درصد کل شاغلان را تشکیل میدهند، باعث انجام فعالیتهای اجباری در بازارهای غیررسمی، دلالی، شب کاری، کار پاره وقت و مواردی از این دست برای امرار معاش شده است».
همچنين اگر چه حداقل دستمزد تعيين شده براي كارگران، فاصله زيادي با هزينه واقعي خانوارهاي كارگري دارد، اما «در حال حاضر ۵ میلیون نفر کمتر از حداقلدستمزد مصوب ادارة کار را دریافت میکنند و بدون هرگونه بیمه و شناسنامه کاری هستند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر